Ministranci
Ministrant (łac. ministro, -are; -avi; -atum – służyć, posługiwać, pomagać) – w katolicyzmie: osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, oraz nabożeństw). Ministranci są wiernymi świeckimi. Po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji. Patronami ministrantów są: św. Alojzy Gonzaga, św. Dominik Savio, św. Jan Berchmans, św. Stanisław Kostka, św. Tarsycjusz.
Ministrant to ten, który służy Panu Bogu, szczególnie podczas Mszy św. Ministrant pomaga kapłanowi przy ołtarzu, ale jest również chętny do pomocy przed Mszą św. i poza nią. Ministrant jest tym, który daje innym dobry przykład. Ministrant wie i pamięta o tym, że zachowanie przy ołtarzu jest inne niż w kinie czy na boisku.
Dlatego podczas Mszy św. czy nabożeństwa pięknie się modli, jest skupiony i zaangażowany w liturgię: pilnuje, aby dobrze ustawić kielich na ołtarzu, aby w dobrym momencie zadzwonić dzwonkami, aby prawidłowo podać kadzidło, itp. Ministrant daje także dobry przykład w domu, szkole, na ulicy; jest pracowity, uczynny, posłuszny i punktualny. Ministrant regularnie przystępuje do spowiedzi (raz na miesiąc), często przystępuje do Komunii świętej, modli się rano i wieczorem, przed i po posiłku.
Modlitwa przed Mszą świętą:
Oto za chwilę przystąpię
„Do Ołtarza Bożego,
do Boga, który rozwesela młodość moją”.
Do świętej przystępuję służby.
Chcę ją dobrze pełnić.
Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia,
aby myśli moje były przy Tobie,
aby oczy moje były zwrócone na ołtarz,
a serce moje oddane tylko Tobie.
Amen.
Modlitwa po Mszy świętej:
Boże, którego dobroć
powołała mnie do Twej służby,
spraw, bym uświęcony uczestnictwem
w Twych tajemnicach
przez dzień dzisiejszy i całe me życie
szedł tylko drogą zbawienia.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
