Wielki Piątek (w tym roku 18 kwietnia) to jeden z najbardziej przejmujących dni w całym roku liturgicznym – dzień Męki, Śmierci i Miłości aż po Krzyż naszego Pana, Jezusa Chrystusa. To jedyny dzień w roku, gdy nie odprawia się Mszy Świętej. Jest znakiem głębokiej żałoby i ciszy po śmierci Chrystusa. Liturgia Wielkiego Piątku nie jest Mszą św. – to nabożeństwo Pasji Pańskiej.

Centralnym momentem jest adoracja Krzyża Krzyż nie jest tylko symbolem cierpienia, lecz jest znakiem zbawienia. Wierni adorują Krzyż, przyklękają, całują go, oddając cześć Temu, który przez Krzyż odkupił świat. Wierni mogą przyjąć Komunię Świętą, ale nie jest ona konsekrowana podczas liturgii – pochodzi z Wielkiego Czwartku. To znak, że Pascha jeszcze się nie dokonała. Nie ma błogosławieństwa końcowego ani rozesłania. Wierni odchodzą w ciszy, często zostając na adoracji przy Grobie Pańskim. To czas kontemplacji, nie zakończenia.

Fot. Patryk Romańczuk